Genetiği değiştirilmiş organizmalar (GDO), 20 yıldan fazla bir süre önce besin zincirine dahil edildi. Günümüzde genetiğiyle oynanmış gıda üretimi, esas olarak ilgili işlemlerde yer alan bitkilere ve mikroorganizmalara uygulanmaktadır.

GDO'nun ekimi, kullanımı ve etiketlenmesi çoğu ülkede yasal olarak düzenlenmiştir. Ancak, bu düzenlemeler evrensel olarak tutarlı değildir. Örneğin, ABD gıda ürünlerinde isteğe bağlı GDO etiketlemesine sahipken, Avrupa Birliği (AB) GDO'lu ürünlerin yetkilendirilmesi, yetiştirilmesi ve kullanımı için zorunlu bir etiketleme sistemi de dahil olmak üzere çok katı düzenlemelere sahiptir.

Uygun analitik yöntemler kurmak için, bir türün doğal ve GM varyantlarını neyin ayırt ettiğini bilmek önemlidir.

Piyasadaki ilgili GD mahsullerin çoğu, doğal gen havuzlarında bulunmayan yapay olarak tanıtılan genetik materyali taşıdıkları için transgenik organizmalardır. İlgili genetik materyali eklemek ve aktive etmek için ilgili gen(ler)in bir yapısı bir promotör ve terminatör ile birleştirilir. 

Bazen işaret dizileri de tasarlanır ve bitki hücrelerine dönüştürülür. Bir kez tanıtıldıklarında, bitki genomunda işlevsel olarak stabilize olur ve bütünleşirler. Genomdaki entegrasyonun yeri veya spesifik konumu nispeten rastgeledir. Fonksiyonel klonlar, tarım için tohum ürünleri olarak pazara sunulmadan önce seçilmeli ve karakterize edilmelidir.

Tüketicilerin GDO'yu kabulü düşükse (örn. Avrupa'da), düzenleyiciler GDO'lu ürünlerin farklı türlerine daha az önem verirler. Bu nedenle, temel analitik yaklaşım, bir numunede genel GDO varlığını kontrol edecektir (GDO Taraması olarak da bilinir). 

Daha sonra, bir numunede (tanımlama) hangi GDO olayının bulunduğunu bilmek önemli olabilir, çünkü bunun yasal sonuçları vardır. Hatta bazı durumlarda numunedeki nispi miktarda GDO'nun belirlenmesi (kantifikasyon olarak da adlandırılır) gerekir.

Bitki veya konak genomu ve entegre yapı kombinasyonu, aşağıdaki üç yoldan tespit için kullanılabilen farklı özgüllük düzeylerini mümkün kılar:

• Elemana özel : Sık kullanılan promotör veya sonlandırıcı diziler gibi yapının tek bileşenleri kullanılabilir. Birkaç yapıda ortaya çıkabilirler, aynı zamanda doğal konaklarında da (örneğin bitki virüsleri) görünebilirler.
• Yapıya özgü : Yapının genetik elemanları arasındaki geçişler, örneğin tanımlanmış bir promotör ve bir gen dizisinin kombinasyonu, farklı yapıların saptanması için uygundur. Ancak yapılar, farklı GDO olaylarında kullanılabilir.
• Olaya özel : Bitki genomunun entegrasyon lokusunda yapıya geçişi, bir GDO olayı için benzersizdir ve tanımlama amacıyla kullanılabilir.

GDO test hizmetleri ve NON GMO sertifikasyonu ile ilgili konularda ayrıntılı bilgi edinmek veya belgelendirme başvurusunda bulunmak için uzman ekibimize ulaşmaktan çekinmeyiniz.